Krupp Protze (oznaczenia oficjalne: L2H43 lub L2H143) był niemieckim, lekkim samochodem ciężarowym z okresu II wojny światowej. Pierwsze prototypy pojazdu powstały na początku lat 30. XX wieku, a produkcja seryjna trwała w latach 1934-1941, kończąc się wytworzeniem ok. 7000 pojazdów tego typu. Wóz w wersji L2H143 był napędzany silnikiem Krupp M 304 o mocy 60 KM. Samochody tego typu nie posiadały stałego uzbrojenia.
Wóz Krupp Protze powstał w związku z intensywną motoryzacją i mechanizacją niemieckich sił zbrojnych po objęciu władzy przez nazistów w 1933 roku. W toku produkcji seryjnej powstały dwie główne wersje pojazdu. Pierwsza z nich była oznaczona jako L2H43 i była napędzana silnikiem o mocy 55 KM, weszła do produkcji w 1934 roku. Bardzo szybko jednak, bowiem już w 1936 roku, została zastąpiona przez wersje L2H143, która była napędzana silnikiem o mocy 60 KM oraz zwiększonym rozstawem tylnych osi. Niezależnie od wersji Krupp Protze cechował się wysoką niezawodnością mechaniczną, dobrymi właściwościami terenowymi oraz niezłym uciągu. Mankamentami było wysokie spalanie, większe niż w samochodzie Opel Blitz oraz konieczność starannej obsługi technicznej. Często służyły jako ciągniki artyleryjskie armat PaK 36 (wersja Kfz.69) albo działek przeciwlotniczych kal. 20 mm (wersja Kfz.81). Samochody Krupp Protze służyły w toku całej II wojny światowej, szczególnie intensywnie w toku kampanii wrześniowej (1939), kampanii we Francji (1940), w Afryce Północnej (1941-1943) oraz na froncie wschodnim (1941-1945).